08-11-2010Ξάνθη – Ηρακλής 2-2
Δυο λόγια για το παιχνίδι
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς για το συγκεκριμένο παιχνίδι από την ερασιτεχνική νοοτροπία κάποιων παικτών που σου έδιναν την αίσθηση ότι αγωνίζονται σε φιλική αναμέτρηση μέχρι το σημείο να φαίνεται οτι κάνει ο καθένας του κεφαλιού του στον αγωνιστικό χώρο. Η άμυνα έμοιαζε σουρωτήρι ενώ το κέντρο ήταν η χαρά του αντιπάλου: πάρτι με πολλά ντεσιμπέλ χωρίς να ενοχλούνται οι γείτονες. Αν και ο Ηρακλής έπαιξε ανοιχτό ποδόσφαιρο θεωρω ότι με έναν αντίπαλο όπως ο ολυμπιακός το κοντέρ άνετα θα ξαναέγραφε τρία, ίσως και περισσότερα γκολ.
Παιχνίδια σαν και αυτά στην έδρα σου θα πρέπει να τα τελειώνεις πριν καν αρχίσουν, να ματώνεις την φανέλα και να σέβεσαι το ψωμί που τρως. Να σέβεσαι τον κόσμο που έρχεται να σε παρακολουθήσει αν και από πίκρες τα τελευταία χρόνια άλλο τίποτα.
Αν μπορούμε να πούμε για κάτι καλό στο χθεσινό παιχνίδι είναι η παρουσία του Σπύρου Βαλλα και η προσφορά από τις αλλαγές που βοήθησαν άμεσα όπως αυτες των Σουανη και Βασιλακακη. Ο νεαρός έδωσε ρυθμό στο κέντρο και βοήθησε στην ανάπτυξη με κάποιες σωστές μεταβιβάσεις.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος επιστήμων για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ομάδα χρειάζεται μεταγραφές εντεκάδας και ότι αλλιώς την έχει δύσκολα.
ΥΣ: Λένε όλοι ότι ο Πανοπουλος φέτος έδωσε λεφτά. Δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω. Το θέμα είναι που και σε ποιους τα έδωσε? Δεν θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες?
ΥΣ1: ένα ακόμη εξιλαστήριο θύμα στον μακρύ κατάλογο της ομάδας βρέθηκε. Καλή συνέχεια στον Κ. ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΡΑΣΧΟ. Αν και θα έπρεπε να έχουν φύγει άλλοι.
